കുള്ളന്റെ കര്‍ത്താവ്

(Malayalam Poem – Kullante Karthavu)

മുമ്പേ ഓടിയ കുള്ളന്‍ മരച്ചില്ലയില്‍!

ഗുരുവിനെ കാണണം.

ഒന്നു കണ്ടാല്‍ മതി.

വിസ്മയം പൂണ്ടവന്‍ നോക്കി,

ഒഴുകുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ തമ്പുരാന്‍.

മരച്ചുവട്ടില്‍ നാഥന്‍.

വിളി!

വിളികേട്ടതും,

മനം തെളിഞ്ഞതും,

മരമിറങ്ങിയതും മായയല്ല!

സത്യം.

ചുങ്കo പിരിച്ചവന്റെയുള്ളില്‍-

ശുന്യനാകനൊരുള്‍വിളി…

പാതി സ്വത്തിനി അന്യര്‍ക്ക്.

പിരിച്ചെടുത്തതിരട്ടിയായി-

തിരിച്ചടയ്ക്കുമെന്ന പ്രതിഞ്ജയും .

ഗുരുവിന് പുഞ്ചിരി.

സ്വര്‍ഗ്ഗം നോക്കിയിട്ടവന്‍ പറഞ്ഞു –

“ഹൃദയം  ഭവനമല്ലോ….

അതിന്നു രക്ഷപെട്ടിരിക്കുന്നു”

നഷ്ട്ടങ്ങളുടെ രക്ഷ …

ബിബിന്‍ ജോസ് ഏഴുപ്ലാക്കല്‍ എം. സി. ബി. എസ്